ഒരു മനുഷ്യന്‍റെ ജീവിതം എത്രത്തോളം വിരസത നിറഞ്ഞത്‌ ആകാം എന്നുള്ളതിന്‍റെ ഒരു ഉത്തമ ഉദാഹരണം ആണ് ഇപ്പോഴത്തെ എന്റെ ജീവിതം.. ഓഫീസില്‍ പോയാല്‍ തന്ന പണി ചെയ്യാന്‍ നോക്കീട്ടു കുറെ കാലം ആയിട്ടും അത് ശരി ആകുന്നില്ല.. ഇപ്പം ചെയ്യുന്ന ബോര്‍ഡില്‍ ഇതിനു മുന്നേ പയറ്റി തെളിഞ്ഞു വെളിവ് ഉള്ളവന്മാരെ കൊണ്ട് കാണിച്ചു.. അവര്‍ നോക്കീട്ടും ഒന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല.. ഇത്രക്കും ലോ ലെവല്‍ പണികള്‍ ചെയ്യാന്‍ ഒന്നാമത്തെ എനിക്ക് ശെരിക്കു അറിയില്ല.. പിന്നെ അതിനും മാത്രം പ്രഷര്‍ എന്റെ തലക്കു മുകളിലോട്ടു വരുന്നില്ല.. എന്നാലും എല്ലാ ദിവസവും അവിടെ പോയിട്ട് ഒരു ഔട്പുടും ഇല്ലാതെ തിരിച്ചു വരുന്നത് ആസ്വദിക്കാന്‍ മാത്രം ഉള്ള.. ഒരു മഹാ മനസ്സ് ഒന്നും ഇത് വരെ ആയിട്ടും ഇല്ല..
ഔദ്യോതിക ജീവിതം അല്ലാത്തത് എടുത്തു നോക്കിയാലും മൊത്തം ബോര്‍ അടി.. ഒരു രണ്ടു വര്ഷം മുന്നേ വരെ ഇവിടുത്തെ ജീവിതം ഞാന്‍ വല്ലാതെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു.. ഇഷ്ടം പോലെ സുഹൃത്തുക്കള്‍.. എവിടെ പോണം എങ്കിലും പോകാന്‍ റെഡി ആയിട്ടുള്ള ആളുകള്‍.. ഇപ്പോഴും സുഹൃത്തുക്കള്‍ ഉണ്ട് ഇവിടെ.. എന്നാലും ആ ക്രീം ഓഫ് ഫ്രണ്ട് അങ്ങ് പോയി.. ഇപ്പോള്‍ പലരും ലോകത്തിന്‍റെ പല ഭാഗങ്ങളില്‍.. ചിലര്‍ പഠിക്കുന്നു.. മറ്റു ചിലര്‍ ജോലി ചെയ്യുന്നു.. വേറെ ആളുകള്‍ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു അവരുടെ സ്വന്തം ജീവിതത്തിലേക്ക്.. ഒരു കല്യാണം കഴിഞ്ഞാല്‍ ആളുകള്‍ക്ക് എന്ത് മാത്രം മാറ്റം ആണ് ഉണ്ടാവുക.. അത്രയും നാളും എന്ത് പരിപാടിക്കും.. ഒരുമിച്ചു ഉണ്ടാരുന്നവര്‍ പെട്ടെന്ന് ഒരു സുപ്രഭാതം മുതല്‍ ഒന്നിനും ഇല്ല.. ഞാന്‍ ഒരു ഫാമിലി മാന്‍ ആണ്.. ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ ഉള്ള കാര്യങ്ങള്‍ ഒന്നും ചെയ്തു കൂടാ എന്നൊരു ലൈന്‍.. ഒരു പക്ഷെ ഞാനും ഇങ്ങനെ ഒക്കെ മാറുമാരിക്കാം.. പക്ഷെ എന്റെ ഉള്ളിന്‍റെ ഉള്ളില്‍ ഇപ്പോഴത്തെ ഒരു അവസ്ഥ വെച്ച് ഞാന്‍ അതിനെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല...ഒരു കല്യാണം ഒക്കെ കഴിച്ചു എന്ന് കരുതി ഞാന്‍ എന്റെ ബേസിക് കാരക്ടര്‍ ഒന്നും മാറ്റാന്‍ ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ല. കാരണം അതൊക്കെ മാറ്റിയാല്‍ പിന്നെ അത് ഞാന്‍ അല്ല.. "I cannot live my life, just for the sake of it.."
വിവാഹം കഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ കുറെ അധികം കാര്യങ്ങള്‍ക്കു കോമ്പ്രമൈസ് ചെയ്യേണ്ടി വരും.. ഇതൊക്കെ എന്തിനാ ഇപ്പോഴേ വലിച്ചു വാരി തലയില്‍ വെക്കുന്നത് എന്ന് ഇപ്പം തോന്നുന്നു.. ഇപ്പോള്‍ ഉള്ള ഈ ഒരു ജീവിതം കൊണ്ട് ഒരു രീതിയിലും മുന്നോട്ടു പോകാന്‍ പറ്റില്ല എന്ന് തോന്നുമ്പം മതിയാരുന്നു.. അടുത്ത പടിയായി വിവാഹ ജീവിതം. ഞാന്‍ എന്റെ ജീവിതത്തില്‍ കുറച്ചു ഡിസിഷന്‍സ് ഒത്തിരി ആലോചിക്കാതെ പെട്ടെന്ന് എടുത്തു എന്നൊരു തോന്നല്‍ വരുന്നു ഈ ഇടയ്ക്കു ആയിട്ട്..
കുറച്ചു നാളു മുന്നേ ഞാന്‍ വിചാരിച്ചിരുന്നു.. ബാംഗ്ലൂര്‍ ഞാന്‍ ഒരിക്കലും മടുക്കില്ല എന്ന്.. ഇത് പറയുന്നത് ഞാന്‍ ഒരു പാര്‍ട്ടി അനിമല്‍ ശ്രേണിയില്‍ ഉള്ള ആള്‍ ആയതു കൊണ്ട് ഒന്നും അല്ല.. പക്ഷെ ഞാന്‍ എന്റെ സുഹൃത്തുക്കളുടെ കൂടെ ഉള്ള ജീവിതം ശരിക്കും ആസ്വദിച്ചിരുന്നു.. ഇപ്പോള്‍ ആകെ ഇവിടെ ഉള്ളത് മൂന്നോ നാലോ പേരാണ്.. അതില്‍ നിന്നും ആളുകള്‍ ഉടന്‍ പോകും.. ഞാനും പോകും.. ഞാനും വിവാഹിതന്‍ ആകാന്‍ പോകുന്നു.. അത് കഴിഞ്ഞു വന്നാല്‍ ഉടനെ ഞാന്‍ വേറെ എങ്ങോട്ടെങ്ങിലും മാറാന്‍ നോക്കണം.. പുറത്തേക്കു പോകാന്‍ പറ്റി ഇല്ലെങ്കില്‍.. ഇപ്പോള്‍ ഉള്ള കമ്പനി എങ്കിലും മാറണം..
ഇവിടെ എനിക്ക് നല്ല സുഹൃത്തുക്കള്‍ കുറവാണ്.. കാണുമ്പം ഉള്ള "ഹൈ!! ബൈ!!" ബന്ധങ്ങള്‍ ആണ് ഉള്ളതില്‍ കൂടുതലും.. തന്നെയും അല്ല.. കൂടെ ജോലി ചെയ്തോണ്ട് ഇരിക്കുന്ന ഒന്ന് രണ്ടു പേരെ അവിടുന്ന് പുറത്താക്കാന്‍ ഉള്ള പരിപാടികളും നടക്കുന്നു.. ഇനി അധികം താമസിയാതെ എന്റെ പ്രൊജക്റ്റ്‌ മുഴുവന്‍ ഒരു കമ്പനിയില്‍ നിന്നുള്ള ആളുകളെ കൊണ്ട് നിറയും... പക്ഷെ കുറ്റം പറയാന്‍ പറ്റില്ല.. അവിടുന്ന് വന്ന പയ്യന്മാര്‍ എല്ലാം നല്ല മിടുക്കരാ..എല്ലാവരും ഒരു കമ്പനിയില്‍ നിന്ന് തന്നെ ആയാല്‍ പിന്നെ ഇവിടെ തന്നെ തുടര്‍ന്നുള്ള ജീവിതം ബുദ്ധിമുട്ടാകും.. അതില്‍ ആരെയും കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യം ഇല്ല.. വര്‍ഷങ്ങള്‍ ആയിട്ട് കൂടെ ഉള്ളവര്‍ക്ക് ഒരു പ്രാമുഖ്യം ഞാന്‍ ആയാലും കാണിക്കും..
കുറച്ചു നാള്‍ നാട്ടിലോ അല്ലെങ്കില്‍ വേറെ എവിടെലുമോ പോയി.. ഒറ്റയ്ക്ക് നിക്കണം... ഇ മെയിലും ഇന്‍റെര്‍നെറ്റും ഒന്നും ഇല്ലാത്ത ഒരു ജീവിതം.. എല്ലാം കഴിഞ്ഞു പുനര്‍ജനിയില്‍ കൂടെ കയറി ഇറങ്ങി വന്ന ഒരു അവസ്ഥയില്‍.. ഒരു പുതിയ ജീവിതത്തിനു തുടക്കം കുറിക്കണം..
“One who has control over the mind is tranquil in heat and cold, in pleasure and pain, and in honor and dishonor; and is ever steadfast with the Supreme Self.”
The above quote is from Bhagavat Gita, And I am lacking this quality of control over my mind.. I know, what ever I wrote above is not worth mentioning.. And I will be coming out of this situation in 1-2 days.. But, currently I am feeling like penning this down..
