A Memorable Retreat at CS Grand, Dharmapuri: Uniting Creativity and Camaraderie

 As the year drew to a close, our teams, hailing from Technical Documentation, UX/UI, and Shared Services, eagerly embraced the opportunity for a team outing. Thirty-one spirited creators, working under Shantha Kumar, embarked on an adventure to foster connections, laughter, and memories. Young and enthusiastic creators are a blessing in every team. They jumped in and looked various options including Yelagiri, Yercaud and many other places where our major criteria was both Chennai and Bangalore teams should join together. The destination chosen was CS Grand, nestled near Dharmapuri, strategically located 120 kilometers from our Bangalore office and 280 kilometers from Chennai office. Ganesh, Gokul, Prasad and a few others played a major role in finalizing the venue within a short time.

December 1st marked the commencement of our journey, with 15 Bangaloreans in three cars and 16 Chennaites in four cars. There were releases from many creators and many of them didn’t get a good sleep. But, the joy of meeting everyone and having some good time was above all these. En route, a delightful stop for breakfast brought us together over steaming plates of idly, dosa, vada, and an array of delectable treats. Around 11 – 12 noon, all the members reached the place. Upon arrival, the warm welcome at CS Grand set the tone for a remarkable outing. Each participant received a welcome drink and a seashell necklace, and the beauty of the place unfolded before us. The weather, a perfect blend of sunshine and clouds, provided an ideal backdrop for the memorable weekend ahead.

We got some rooms, a suite room, a tree house (more accurately wooden houses) and a dormitory. Dormitory itself was enough for us to stay and we realized the quality of the rooms only after reaching there. Accommodations exceeded expectations, with clean and spacious rooms that exuded a great ambiance. Some of the creators started posing for photos with the beautiful sceneries behind and some others were playing cards and the excitement of meeting in person between Bangalore and Chennai teams – There is always a lot to talk 😊

After checking in, the day kicked off with football, cricket, and lively chit-chat sessions. The young creators were having a lot of energy and enthusiasm, which is natural during these games. Even the veterans showed a lot of energy and spirit which is what it made a lot more fun. After that, we went for our lunch. Lunch, though not extravagant, offered a delicious respite. Not sure, if we were tired and I always believe in this fact – If we are tired, the food taste is having only 3 categories – Good, Better, Best!

After lunch, we took a small rest/nap and charged up for various rope related activities. Not everyone tried everything as there were around 23 rope activities with the safety gears. Except for one activity, rest all were manageable for me and that specific one requires a lot of endurance, hand strength etc. Felt good after completing everything which was followed by a zip line. After effect – I realized post 1-2 days, as my abs, forearm and biceps were paining a lot. Most of the veterans who completed would have felt happy as we were able to give some competition to the Young Turks with boiling blood. Sagar was outstanding as he completed the entire thing in some 20 minutes and Sreeram showed us the way by doing everything first. Shantha led from the front by completing everything and proving the importance of fitness in day-to-day life and Pavana completed the entire activities without any help. Divya and Thebika also completed most of the activities which were commendable. Our photographers captured a lot of candid moments – laugher, tiredness, happiness, achievement, fun etc. during this period.

Then we went for a refreshing dip in the swimming pool – Man, that was amazing again. Had such a good time in the pool with the ball passing game. Everyone enjoyed the game and it was nice to see the strategies creators were having in winning the game. We were divided into 2 teams and had multiple games and spent some good quality and fun time there. The poolside games revealed not only the strategic minds within the team but also the sheer joy of collective participation. Some of us went to freshen up early and others spent a lot of time inside the pool. It was clean water and with the lights all around, it was a good experience.

After the pool dip, we were in various groups again till dinner. There were some games suggested by Shantha and Ganesh. I liked both the games. Shantha’s game was about some 20 people sitting in circle and each one telling their name and what they had for dinner the previous day. The next person needs to repeat all the people till him and add his part as well. It was nice to see, some of the young creators, how they are arranging logically in their memory and fetching it back effortlessly. Everyone got to know everyone’s name with less effort. Ganesh’s game was fun again, where there is some silly logic which people had to crack. People who understood the logic, it was fun and others it was a pain as it progressed.

Had some good dinner. Loved the live dosa and omlette counter there. Though they had a lot of varieties, I just had very limited food. Got some time to have some conversations and chit chat till we slept.

Day 2 – December 2nd dawned with tea, coffee, and a hearty breakfast. Again they had the live counter and other varieties for breakfast. Post breakfast, cricket, badminton, walks, and ongoing photo sessions added charm to the morning. Then the most interesting part came – Team building activities. There were 5 activities and each required a lot of coordination between team members. Personally, I liked this a lot majorly because – we had a lot of young creators in the team who are just kick starting their careers. It was nice to gel with them through these activities and celebrate small wins or small losses together. I think creators who are artists, they will be having ‘Ideas Overloaded’ always 😊 as it was evident in our team. Jags climbed to a rope activity location and clicked some candid photos of the activity, craine shots.

As the day unfolded, we bid farewell to Pavana, celebrating her move from Chennai to 'Namma Ooru - Bengaluru.' Now she can enjoy the dust and the traffic block which might not have been there in Chennai. But on a serious note – Bangalore is one place which is so much receptive. It doesn’t expect you to speak Kannada, most of the people are polyglots and will give you 5 language options for you to speak. Amidst team-building activities, strategic discussions, and laughter, the outing came to an end. The return journey was accompanied by shared stories, laughter, and a stop for lunch. Our retreat to CS Grand will forever remain etched in our memories as a pinnacle experience, a testament to the joy of teamwork, shared victories, and the bonds formed beyond office walls. Here's to more adventures, laughter, and camaraderie in the days to come!

End to an amazing team outing which I will rank as ‘top of my list’ without any doubt.

Squid Game - Addictive & Brilliant

I was/am not a big fan of watching series/binge watching. Till now, I just watched a handful of those series (Prison break, True Blood, Mentalist etc.). Though I heard about Squid game/money heist, never watched it or wanted to watch it. During December 2021, I took a one month plan of Netflix to watch a Malayalam movie (Minnal Murali) and since there was not enough history about my watching preferences, Netflix suggested the most watched programs to me (Squid Game and Money Heist). Finally I ended up watching all the 9 episodes of squid game within the first 2 days itself. I was telling to myself that, you won't be gaining anything out of this and don't bother to watch it, but couldn't help. So I was just doing my analysis of what was so hooking in this program.

Background - Squid game is a Korean survival drama which was released in Netflix on September 2021. It's played by 456 players, where most of them are in deep debts and are in a state, where there is nothing is left to lose in their life. By playing 6 extremely easy games, the winners will go with some huge amount of money (46B Korean currency), but failing in a round will result in their death.

What did I like / Why it's so addictive

1. Character Presentation - Each and every character is having a strong identity. The motive behind their acts is beautifully justified. Some amazing detailing on the script. I could connect very well to the mental state of many of the characters and what are they aspiring for.

2. Unpredictability - You won't get glued to anything, if you can correctly predict what's going to happen next. Here, I was clueless and at the same time extremely anxious on what's going to happen next.

e.g. Sudden killing of the participants, riots within the players, introduction of new characters in each episodes etc.

3. Easy Games - In every habit forming products/games - the first games normally are extremely easy and participats will win and it allows the dopamine generation and they will try to recreate it. Here, all the six games were extremely simple to understand and it's played by the kids in Korea. So the users doesn't need to decrypt anything on this side and can concentrate on point#2 above.

4. Main Protagonist - Seong Gi-hun (Player - 456). He is showcased as a gambling addict with a not so good lifestyle and tons of debt and a failed family life. But at the same time, he cared for his daughtor and as and when the episodes progresses, he is coming out of his shades and the initial bad boy is turning out to be good in their overall behavior - Here, we are going along with him and conneted so well and gets a feeling that, these are real life characters.

5. Acting and Direction - Amazing set of artists, sets, scripting and direction. Each and every artists seem so perfect for their roles and they are in my mind, even after a few days of finishing it.

6. Episode ending - Each episode is ending with a curiosity element for the next episode - Some great amount of establishing the connection.

7. Anticipation/Tension - Throughout the series, the unpredictability helped in creating anticipation and large amount of tension in my mind

8. Multiple Genres - We cannot categorize Squid game as one genre. It has multiple genres beutifully scripted and tied together.

Finally - Above all, it's the beautiful story telling which is connecting well with the audience.

Some Interesting facts

1. Netflix paid just over 20M$ for Squid Game Season 1 and made more than 1B$ in profit
2. Season 2 is announced
3. 142M households watched Squid game in the first 28 days of its release
4. Dong-hyuk who is the director started working on this from 2009, but finally started the project in 2019, and he got a lot of inspiration from his own life.

If you haven't watched it yet, give it a try - you won't be disappointed.

മേക്കഡാത്തു ട്രിപ്പ്

കൊറോണ മൂലം ഉണ്ടായ ലോക്ക് ഡൌൺ തുടങ്ങീട്ട് ഏകദേശം ഒരു വർഷം ആയി. എങ്ങോട്ടേലും ഒരു ട്രിപ്പ് ഒക്കെ പോയിട്ട് ഒരു വര്ഷം കഴിഞ്ഞു. മാർച്ച് തുടക്കത്തിൽ അപ്പാർട്മെന്റിലെ ഒരു സുഹൃത്ത് ചോദിച്ചു, നമുക്ക് എല്ലാവര്ക്കും കൂടെ ഒരു ഫാമിലി ട്രിപ്പ് പോയാലോ? അധികം ദൂരെ ഒന്നും അല്ലാത്ത ഒരു സ്ഥലത്തേക്കു ..ആലോചിച്ചു നോക്കിയപ്പം.. കൊറോണ കേസുകളിൽ കാര്യമായ കുറവുണ്ട്, ഇത് മുഴുവൻ കുറയുന്നത് നോക്കി ഇരുന്നാൽ എങ്ങും പോക്ക് ഉണ്ടാവില്ല. പിള്ളേരൊക്കെ മര്യാദക്ക് ഒന്ന് പുറത്തു ഇറങ്ങീട്ടു കുറെ കാലം ആയി.. ഒരു മാറ്റം എന്ത് കൊണ്ടും നല്ലതാ. അങ്ങനെ ആണേൽ പോയേക്കാം.. ഞങ്ങൾ റെഡി.. ഒരു വാട്സാപ് ഗ്രൂപ് തുടങ്ങി.. തല്പര കക്ഷികളെ ആഡ് ചെയ്തു. ഒരു ഹോട്ടൽ ലിങ്ക് അയച്ചു തന്നു .. ഏപ്രിൽ 3 - 4 ദിവസങ്ങളിൽ. ദുഃഖ വെള്ളിടെ ലീവ് കാരണം ലോങ്ങ് വീക്കെൻഡ് ആണ്..പിള്ളേരുടെ പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞു അവരും ഫ്രീ ആണ്. എല്ലാം പെർഫെക്റ്റ്...

സ്ഥലം മേക്കഡാത്തു, നമ്മുടെ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഒരു 100+ കിലോമീറ്റർ .. വെല്യ കുഴപ്പം ഇല്ല. സ്ഥലം സജസ്റ്റ് ചെയ്ത മച്ചാൻ പണ്ട് ഇവിടെ പോയിട്ടും ഉണ്ട്.. അപ്പം നല്ല സ്ഥലം ആയിരിക്കും. ആറു ഫാമിലി ഓക്കേ ആയി. എല്ലാരും മച്ചാൻ അയച്ചു തന്ന ലിങ്കിൽ കേറി ബുക്ക് ചെയ്തു.. വേറെ ഹോട്ടൽ ഒന്നും ആരും തപ്പിയില്ല. ബുക്കിംഗ് കഴിഞ്ഞു എല്ലാരും അതൊക്കെ മറന്നു.. പോകണ്ട സമയം ഏകദേശം ആകാറായി.. ഇന്ത്യ മൊത്തം കോവിഡ് കേസുകൾ കൂടി കൂടി വരുന്നു.. എന്തായാലും ബുക്ക് ചെയ്തതല്ലേ.. അത്യാവശ്യം സൂക്ഷിച്ചൊക്കെ അങ്ങ് പോകാം. 

രാവിലെ ഏഴു മണിക്ക് ഇവിടുന്നു ഇറങ്ങാം, കനക്പുര പരിസരത്തു ഒരു MTR ഉണ്ട് അവിടുന്ന് ബ്രേക്ഫാസ്റ് കഴിക്കാം അതാണ് പ്ലാൻ. MTR എന്ന് കേട്ടപ്പോഴേ എന്റെ മൂഡ് പോയി 

രാവിലെ തന്നെ കന്നഡ ഫുഡ്.. കുറച്ചു അക്രമം ആണ്.. ബാംഗ്ലൂർ വന്നിട്ട് 17 വര്ഷം ആയിട്ടും.. ഇവിടെ ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത ഒരു സാധനം ഇവരുടെ ഫുഡ് ടേസ്റ്റ് ആണ്... മസാല ദോശ ഒക്കെ മൊത്തം എണ്ണയിൽ കുളിപ്പിച്ച് കരിച്ചു എടുത്തിട്ട്.. അകത്തു മുളക് പൊടി ഒക്കെ തേച്ചു മധുരം ഉള്ള സാമ്പാറും, കടല അരച്ച ചമ്മന്തിയും ..മൊത്തം ഒന്നാംതരം വെറുപ്പീരു ...ജീവിക്കുന്നത് തന്നെ ഫുഡ് അടിക്കാനാണ് എന്ന ഫിലോസഫി ആണ് നമ്മുടെ അതിനിടക്ക് MTR.. പോണ വഴിക്കു അഡയാർ ആനന്ദ ഭവൻ കണ്ടാൽ ഞാൻ കേറും എന്ന് ഞാൻ അവരോടു ഒന്ന് സൂചിപ്പിച്ചു വെച്ച്.. നല്ല ദോശ, പൂരി, കാപ്പി ഒക്കെ കിട്ടും.. രാവിലെ ഏഴു ആയപ്പം തന്നെ നമ്മൾ റെഡി ആയി പാർക്കിങ്ങിൽ എത്തി. രണ്ടു ഫാമിലി റെഡി ആരുന്നു.. ബാക്കി ഉള്ളവർ പതുക്കെ പതുക്കെ വന്നു.. ഏഴര ആയപ്പം കുറച്ചു പേര് വന്നിട്ടില്ല എന്നാലും നമ്മൾ പതുക്കെ ഇറങ്ങി ... പോയ വഴിക്കു നമുക്ക് അഡയാർ ആനന്ദ ഭവൻ കിട്ടി. നല്ല ഫുഡ് അടിച്ചു.. മനസ്സും വയറും നിറഞ്ഞു.

നമ്മൾ ഫുഡ് ഒക്കെ അടിച്ചു കഴിഞ്ഞു.. ഒരു 15 കിലോമീറ്റർ കൂടി കഴിഞ്ഞുള്ള MTR ലേക്ക് ചെന്നു.. ചിലരൊക്കെ കഴിക്കുന്നു.. ചിലർ ഓർഡർ ചെയ്യുന്നു.. നമ്മൾ എല്ലാവരും കുറെ സമയം അവിടെ ചിലവഴിച്ചു. 

അടുത്ത ഡെസ്റ്റിനേഷൻ - മേക്കഡാത്തു. 

കുറച്ചു നേരത്തെ ഡ്രൈവിന് ശേഷം നമ്മൾ മേക്കഡാത്തു എത്താറായി.. പച്ചപ്പും ഹരിതാഭയും പ്രതീക്ഷിച്ചു ഇരുന്ന നമ്മുടെ മുന്നിൽ.. ഉണങ്ങി കരിഞ്ഞ മരങ്ങൾ...തരിശു ഭൂമി മുതലായവ കണ്ടു തുടങ്ങി.. വീണ്ടും 

നമ്മുടെ ഹോട്ടൽ എത്തി.. ആ നഗ്ന സത്യം ഞങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കി.. അവിടെ ആകെ ഉള്ള ഒരേ ഒരു കെട്ടിടം.. ഈ ഹോട്ടൽ മാത്രമാണ്.. ബാക്കി എന്തേലും കാണണേൽ ഒരു 10-15 കിലോമീറ്റർ പുറകോട്ടു വന്ന വഴിക്കു പോണം. പിന്നെ ഫോൺ നു റേഞ്ച് ഇല്ല, അത് കൊണ്ട് ആരേം വിളിക്കണ്ട, ഇന്റർനെറ്റ് 2100 ഇൽ  അവിടെ എത്താൻ എലോൺ മസ്ക് വിചാരിക്കണം 

ഹോട്ടൽ ഇന്റെ പരിസരത്തു എങ്ങും ആരും ഇല്ല. അത് കൊണ്ട് പാർക്കിംഗ് എന്ന് എഴുതിയേക്കുന്ന വഴിക്കു പോയി പാർക്ക് ചെയ്തു. ഒരു പ്രായം ഉള്ള മനുഷ്യൻ ഓടി വന്നു കന്നടയിൽ ചായ വേണോന്നു ചോദിച്ചു.. 17 വര്ഷം ആയല്ലോ.. അത് കൊണ്ട് .. ഞാൻ കന്നടയിൽ മറുപടി കൊടുത്തു.. ബേഡപ്പ ...അടുത്ത് നിന്ന് രാധിക പതുക്കെ പറഞ്ഞു .. നിങ്ങളോടു ചായ വേണോന്നല്ല ചോദിച്ചത്.. അയാൾക്ക്‌ ചായ കുടിക്കാൻ കാശു കൊടുക്കാവോന്നാ ചോദിച്ചേ...ഇവിടെ പഴേ ലിപി ആരിക്കും.. എനിക്കറിയാവുന്ന കന്നഡ ഇങ്ങനെ അല്ല ..അവിടെ മുഴുവൻ കുരങ്ങുകൾ ഓടി നടന്നു അലമ്പ് ഉണ്ടാക്കുന്നു.. ഇങ്ങേർക്ക് പൈസ കൊടുത്തില്ലേൽ പുള്ളി തന്നെ കുറെ കുരങ്ങിനെ കാറിൽ കേറ്റി ഇരുത്തും 

കുറെ നേരം കാത്തു ഇരുന്നപ്പം ഹോട്ടലിലെ ജോലിക്കാരെ കണ്ടു.. ഐഡി കാർഡ് ഒന്നും വേണ്ട.. ചുമ്മാതെ എന്തേലും ഒക്കെ എഴുതി വെച്ചാ മതി..റൂം സാനിറ്റയ്സ് ചെയ്തു തരാവോ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പം ഒരു ചെറിയ ഹാൻഡ് വാഷ് എടുത്തു കാണിച്ചു.. നമുക്ക് ഏകദേശം ഒരു ഐഡിയ കിട്ടി .. പിന്നെ നമ്മൾ തന്നെ കൊണ്ട് വന്ന സാനിടൈസർ ഒരു പമ്പ് ഒക്കെ വെച്ച് എല്ലാ മുറിയിലും അടിച്ചു...മൊത്തം സേഫ് ആക്കി.. ഇനി പതുക്കെ പോയി ഫുഡ് കഴിക്കാം എന്ന് നമ്മൾ വിചാരിച്ചപ്പം.. ബാക്കി ഉള്ള എല്ലാവരും നദിയിലേക്കു ചാടാൻ പോകുവാന്നു പറഞ്ഞു.. നട്ടുച്ച..ഒരു 39 ഡിഗ്രീ ചൂട്.. ഇതിപ്പം എനിക്കു വട്ടായതാണോ അതോ നാട്ടുകാർക്ക് മൊത്തം വട്ടായതാണോ 

നമ്മൾ സാധാരണ എവിടെ പോയാലും അധികം സ്ഥലം കാണൽ ഒന്നും ഇല്ല.. മാക്സിമം സമയം റസ്റ്റ് എടുക്കൽ ഫുഡ് അടിക്കൽ അതാണ് പരുപാടി.. ഇപ്പം മനസ്സിലായി.. കുഴപ്പം എന്റെ ആണെന്ന്.

നമ്മൾ എന്തായാലും കഴിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.. ആകെ ഒരു ഹോട്ടൽ.. ആ പരിസരത്തു വേറെ ഓപ്ഷൻ ഒന്നും ഇല്ല. ഫ്രൈഡ് റൈസ്, ഗോബി മഞ്ചൂരിയൻ , ലൈം ജ്യൂസ്, ലസ്സി ... മോശം പറയരുതല്ലോ.. ലൈം ജ്യൂസ്, ഫ്രൈഡ് റൈസ്..ഇത് രണ്ടും തരക്കേടില്ലാരുന്നു. ഗോബി മഞ്ചൂരിയൻ ഒരു മാതിരി പുളി വെള്ളം കലക്കിയ പോലത്തെ സാധനം..ലസ്സി ആരുന്നു ഹൈ ലൈറ്റ് - മോരും വെള്ളത്തിൽ പഞ്ചസാര കലക്കിയ ഒരു ഐറ്റം... അമ്മോ.. ഓർക്കുമ്പോഴേ വാളാകും ..ഇത്രയും മോശം ഫുഡ് കൊടുത്തു ഈ ഹോട്ടൽ എങ്ങനെ തുടരുന്നു എന്ന് നമ്മൾ ചിന്തിച്ചു...ഒന്ന് മൊണോപൊളി .. വേറെ ഓപ്‌ഷൻ അവിടില്ല..രണ്ടാമത്തേത്.. ഇവിടെ ഒരിക്കൽ വരുന്നവൻ വീണ്ടും വരാൻ ഉള്ള സാധ്യത ഞാൻ കാണുന്നില്ല .. ഒരു തവണ പറ്റിച്ചാൽ മതിയല്ലോ ..അന്നേരവും എനിക്ക് മനസ്സിലാവാത്തത്.. പണ്ട് ഇവിടെ വന്ന ഒരുത്തൻ എന്ത് കൊണ്ട് ഈ സ്ഥലം വീണ്ടും സജെസ്റ് ചെയ്തു എന്നുള്ളതാരുന്നു 

ഫുഡ് കഴിഞ്ഞു.. നമ്മൾ നേരെ നദിയിലേക്ക് ചെന്നു .. നേരത്തെ ഫുൾ സാനിടൈസ് ചെയ്‌തു നടന്ന ടീമ്സ് ഒക്കെ മാസ്കും ഇല്ല.. ഒന്നും ഇല്ല.. എല്ലാം വെള്ളത്തിൽ കിടപ്പുണ്ട്.. അധികം ആഴം ഒന്നും ഇല്ല.. ചെറിയ ഒഴുക്കും ഉണ്ട്..നോക്കിയപ്പം മൊത്തം ഒരു 50 പേര് കാണും ആ സ്ഥലത്തു.. കുറേപ്പേര് കുളിക്കുന്നു.. പിന്നെ പട്ടികളും കുരങ്ങും ഒക്കെ ഉണ്ട് വെള്ളത്തിൽ.. ഇവിടം സജെസ്റ് ചെയ്ത മച്ചാൻ വന്ന വഴിക്കു ഒരു ചൂണ്ട ഒക്കെ വാങ്ങിയാ വന്നത് .. അവിടുത്തെ ആളുകൾ പറഞ്ഞു.. ചൂണ്ട ഇടൽ ബാൻഡ് ആണെന്ന്.. അത് കൊണ്ട് പുള്ളി ചൂണ്ട ഇടാൻ കൊണ്ട് വന്ന ഇര ഒക്കെ എടുത്തു മീനിനു ഇട്ടു കൊടുത്തു.. ഹാപ്പി ആയിട്ടിരിക്കുന്നു. അവിടുത്തെ ആ ആൾക്കൂട്ടത്തിൽ ഒരാൾക്ക് അസുഖം ഉണ്ടാരുന്നേൽ മൊത്തത്തിൽ പടർന്നേനെ.. ഇതിപ്പം 2-3 ആഴ്ച ആയി.. ഇത് വരെ കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല..

തിരിച്ചു റൂമിൽ എത്തിയപ്പോൾ ആണ് കണ്ടത്.. നമ്മൾ എത്രത്തോളം പ്രകൃതിയോട് ഇണങ്ങി ആണ് ജീവിക്കുന്നത് എന്ന്. റൂമിന്റെ മുന്നിൽ ഒരു കടന്നാൽ കൂട് ..ഒരു സൈഡിൽ കൊറോണ, മറ്റേ സൈഡിൽ കടന്നൽ ..ബാക്കി നല്ല ചൂട്, അലമ്പ് ഫുഡ്.. മൊത്തത്തിൽ അടിപൊളി സെറ്റപ്പ്. ആകെ അവിടെ കാണാൻ ഉള്ള ഒരേ ഒരു സംഭവം ഒരു വെള്ളച്ചാട്ടം ആണ്.. ചുഞ്ചി ഫോൾസ് ..വൈകിട്ടു അത് കാണാൻ പോയി.. വണ്ടി എത്തുന്ന സ്ഥലം കഴിഞ്ഞു ഒരു 500 മീറ്റർ നടപ്പുണ്ട്.. മൊത്തം കേറ്റം, ചൂട്, കൊച്ചിനെ എടുക്കണം.. ആഹാ അന്തസ്സ് !!! നമ്മൾ എല്ലാരും നടന്നു കേറി ചെന്നു .. ചുറ്റും നോക്കീട്ടും ഒന്നും കാണുന്നില്ല. അവസാനം ഒരു പാറയുടെ മുകളിൽ വലിഞ്ഞു കേറിയപ്പം കാണാൻ പറ്റി ...താഴെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയാൽ കാണാം..അഭിമാന പുരസ്സരം കാഴ്ച വെക്കുന്നു..ചുഞ്ചി 

വീണ്ടും തിരിച്ചു വന്നു.. രാത്രിയിലെ ഫുഡ്.. ഉച്ചക്ക് പലരും കഴിച്ചതിൽ നിന്നും വെല്യ തരക്കേടില്ലാത്ത സാധനങ്ങൾ എല്ലാരും പറഞ്ഞു.. അങ്ങനെ വെല്യ കുഴപ്പം ഇല്ലാണ്ട് പോയി.. വാതിൽ തുറന്നാൽ ഒരു സെക്കൻഡ് കൊണ്ട് ഒരു 10 കടന്നൽ റൂമിനകത്തു കേറും..  റൂം ഏതായാലും a/c ആരുന്നു.. പതിവില്ലാതെ കുറെ നടന്നു.. വെയിലു കൊണ്ട് ക്ഷീണിച്ചു.. സൊ എല്ലാവരും നല്ലവണ്ണം ഉറങ്ങി.. 

രാവിലെ നോക്കിയപ്പം ഒരു കാറിന്റെ ടയർ പങ്ക്ച്ചർ ആയി.. ഏറ്റവും അടുത്ത പങ്ക്ച്ചർ ഒട്ടിക്കുന്ന കട - പതിനഞ്ചു കിലോമീറ്റർ ദൂരെയാണത്രെ.. രാവിലെ ബ്രേക്ഫാസ്റ് കഴിക്കാൻ ചെന്നപ്പം ആകെ ഉള്ള ഓപ്‌ഷൻസ് - ലെമൺ റൈസ് , ഉപ്പുമാവ്, പിന്നെ ബ്രഡ് ഓംലെറ്റ് ... ബ്രഡ് ഓംലെറ്റ് ...ഉള്ളത് കൊണ്ട് മാത്രം മൂഡ് പോയില്ല.. അത് കഴിച്ചു ..നേരെ വിട്ടു തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്കു.. വീട്ടിൽ കേറി.. ആഹഹ ജോൺസൺ മാസ്റ്ററിന്റെ പാട്ടും കേട്ട് ചെറിയൊരു മഴയും കണ്ടോണ്ടു ഒരു കാപ്പീം കുടിച്ചു ഇരിക്കുന്ന സുഖം.. പക്ഷെ എന്റെ സംശയം തീർന്നില്ല.. ഒരിക്കൽ പോയ ഈ അളിഞ്ഞ സ്ഥലത്തേക്ക് വീണ്ടും എങ്ങനെ പോകാൻ തോന്നി.. ഇത് സജെസ്റ് ചെയ്ത സുഹൃത്തിനു?

കവിയും കലാകാരനും ആയാലും ഒരു വെറൈറ്റി ഐറ്റം വേണ്ടേ?

ദക്ഷിത്തിന്‌ ഇപ്പോൾ നാലര വയസ്സായി. വൈദേഹി എന്നൊരു സ്കൂളിൽ LKG ഇൽ പഠിക്കുന്നു. എന്നും എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ ഇവെന്റ്സ് കാണും, മത്സരം കാണും... മൊത്തം തിരക്കാണ്. പക്ഷെ പുള്ളി സ്കൂളിൽ പോകാൻ വൻ ഹാപ്പിയാണ് ..ആകെ ഉള്ള ടെൻഷൻ ബേക്കറി, ചോക്ലേറ്റ്, പിസ്സ,  ഐസ് ക്രീം .. ഇങ്ങനെ കുറെ കാര്യങ്ങൾ മാത്രം...ഇവിടെ ഡാൻസ് പഠിത്തം ഉണ്ട്.. ഇടക്ക് അപ്പാർട്മെന്റിലും സ്കൂളിലും ഷോപ്പിംഗ് മോളിലും ഒക്കെ പോയി ഡാൻസ് കളിക്കുകേം ചെയ്തു.. എൻ്റെ അമ്മ പറഞ്ഞതു സ്റ്റേജ് ഇവനൊരു ഹരം ആണെന്നാ.. സ്റ്റേജ് ഫ്രൈറ്റ്, ടെൻഷൻ ഇതൊന്നും അറിയാൻ മാത്രം ഉള്ള പ്രായം ആയിട്ടില്ലാത്തതു കൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല.. ഇതൊന്നും ഇല്ല.. ആകെ ടെൻഷൻ മുന്നേ പറഞ്ഞ തീറ്റ സാധനങ്ങൾ വേണ്ടപ്പോൾ കിട്ടുന്നുണ്ടോ എന്ന് മാത്രം

അങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോ സ്കൂളിൽ നിന്നു ഒരു അറിയിപ്പ് വന്നു.. ഒക്ടോബർ അവസാനം ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് റൈo കോമ്പറ്റിഷൻ ഉണ്ടെന്നു. അത്യാവശ്യം മെമ്മറി പവർ ഒക്കെ ഇവനു ഉണ്ടെന്നു തോന്നിയത് കൊണ്ട് അവന്റെ അമ്മ ഒരു വെറൈറ്റി ഐറ്റം പിടിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു ..സാധാരണ ആരും കേക്കാത്ത കുറച്ചു ടഫ് ആയ ഒരു പാട്ടു .. കുറെ തപ്പി തപ്പി അവസാനം കണ്ടു പിടിച്ചു.. ഒരു 20-25 ലൈൻസ് കാണും...river, mountain, tree, rain, ocean ഇതെല്ലാം ഉള്ള ഒരു പാട്ട് - ലിങ്ക് - https://www.youtube.com/watch?v=CVYbFOvbNd4

2-3 ദിവസം കൊണ്ട് കഥാ നായകൻ ഇതെല്ലാം അത്യാവശ്യം പഠിച്ചു ..ഇടക്ക് ഇടക്ക് ഇത് പാടിപ്പിക്കും .. അവൻ്റെ ടെൻഷനു കാരണമായ സാധനങ്ങൾ വെച്ചാണ് വില പേശൽ ..അത് കൊണ്ട് മാത്രം അവൻ ഓരോ തവണയും പാടും .. ഇതു കേട്ടു കേട്ടു ഞാനും, രാധികേം, അമ്മേം അവൻ്റെ അനിയത്തി (ഒരു വയസ്സ്) വരെ ഇതു മുഴുവൻ കാണാതെ പഠിച്ചു .. നമ്മൾ ജഡ്ജസിനെ പോലെ ഓരോ തവണയും ഫീഡ്ബാക്ക് കൊടുക്കും..ശ്രുതി, പിച്ച് , ടെമ്പോ ഒന്നും അല്ല..ആകെ 3-4 കാര്യങ്ങൾ
1. ഉറക്കെ പാടണം 2.   river, mountain അങ്ങനെ ഓരോന്ന് ആകുമ്പോഴും ഒന്ന് പോസ് ചെയ്യണം 3. ഓഷൻ എന്നുള്ളത് അവൻ പ്രൊനൗൺസ്‌ ചെയ്യുന്നത് ഊഷൻ എന്നാണ് 4. അവസാനം താങ്ക്  യു പറയണം...എത്ര തവണ പാടിയാലും ഈ കാര്യങ്ങൾ പുള്ളി മറക്കും...ആ എന്തേലും ആട്ടെ..

അങ്ങനെ ആ ദിവസം എത്തി.. വീണ്ടും അവൻ്റെ ടെൻഷൻ കൊടുക്കാം എന്ന കണ്ടീഷനിൽ പുള്ളി ഫൈനൽ റിഹേഴ്‌സൽ നടത്തി.. നമ്മൾ നമ്മുടെ കമന്റസ് പതിവ് പോലെ പറഞ്ഞു..ഉച്ചക്ക് രാധിക അവനെ വിളിച്ചോണ്ട് വരാൻ സ്കൂൾ ഇൽ  പോയി ..അവൻ്റെ ടീച്ചറിന്റെ അടുത്ത് ചോദിച്ചു..
രാധിക - ഇവൻ പാടിയോ?
ടീച്ചർ - ആ പാടി, പക്ഷെ കുറച്ചു റിഹേഴ്‌സൽ ഒക്കെ കൊടുക്കാരുന്നു ..
രാധിക - ഏ ?? നമ്മൾ കൊടുത്തിരുന്നല്ലോ!!!
ടീച്ചറിന് സംശയം...ഏതു പാട്ടാ പഠിപ്പിച്ചേ?..
രാധിക - Gift of Nature Song..
ടീച്ചർ - പിന്നെ ഇവൻ എന്തിനാ johny johny പാടിയെ ?
ദക്ഷിത് - ഞാൻ പാടിയത് റെയിൻ റെയിൻ ആ ...
രാധിക - എനിക്ക് തല കറങ്ങുന്നു...

ശേഷം വീട്ടിൽ ..
രാധിക - ശെരിക്കും നീ ഏതു പാട്ടാ പാടിയെ?
ദക്ഷിത് - ഞാൻ പാടിയത് റെയിൻ റെയിൻ ആ ...
രാധിക - അതൊന്നു പാടിക്കേ
ദക്ഷിത് - rain rain go away, rain rain go away, rain rain go away...
രാധിക - തീർന്നോ? ഇത്രേം ഉള്ളോ? അതെന്തിനാടാ നീ ഈ പാട്ടു പാടിയെ? കഴിഞ്ഞ ഒരു മാസം ആയിട്ട് നീ എല്ലാ ദിവസോം പാടി കൊണ്ടിരുന്നത് nature song അല്ലെ?
ദക്ഷിത് -  എല്ലാ ദിവസോം അതല്ലേ പാടുന്നേ.. ഇന്ന് ഒരു ചേഞ്ച് നു.. ഇത് പാടി

Early Morning Biriyani at Hoskote

We had a long weekend due to parliament election, good friday etc. So our apartment mates were going for a regular 2 hour morning badminton. One day I saw some messages in the group asking whether we can go for the Hoskote Biriyani on Sunday. I didn't mind too much into those chats, until someone pointed out that we need to reach the shop before 9:00 AM, as the shop is getting closed by that time. That rejuvenated my curiosity quotient and decided to explore more on that. Surprisingly, a lot of travel bloggers and others already posted a lot about the Hoskote Biriyani. Some of the information which I gathered are -
1. There are 2 major shops - Anand and Mani at Hoskote.
2. They are operating for the past 15+ years.
3. They start their biriyani preparation from night 2 AM onwards.
4. The preparation is only using firewood.
5. The shop is operational from 6:30 AM to 9:30 AM
6. They serve only Mutton Biriyani
7. It's open only 3 days a week (Tuesday, Friday, Sunday)
8. All these days, they prepare 200Kgs of rice, which is equivalent to 1400 plates (Not sure on the authenticity of this statement)
9. All payments are by cash mode only
10. We can get parcel. If we need to eat there, we may need to stand and eat or take the plates outside of the shop and eat.

These information created more interest in me and I also decided to join the group. We were 10 people and went by 2 cars from Whitefield to Hoskote. It was around 15 kilometers and a pleasant drive in the morning. From Whitefield, we need to cross HopeFarm signal and go through Kadugodi and go towards the end of the road, then take a right. We reached the place by 6:45 AM after crossing the toll plaza.
Google Map Link

When we reached there, we could see a large parking space available (open parking), which is almost full with lots of bikes and cars. A lot of young crowd was there and many started eating!! 

Yes, they were eating Mutton Biriyani at 6:45 AM, by standing in a queue for getting the food and taking the plate outside.

There is a queue for getting the tokens. It's only cash payment there. For the number of biriyanis, we need to pay the cash and we will get a token instead in the first queue. The rates of the biriyani was mentioned as Rs. 190 and for half biriyani, its Rs. 150. It was also mentioned that they don't have any branches - Novelty !!

After the first queue, there are 2 separate queues, one for taking parcel and the other for having it there. Earlier we read that, they are not providing any containers for parcel and we had to carry, so we had our containers with us. But that was not true and they were providing the parcel in the aluminium foil containers. Since we had the containers, they gave the parcel in that.

When we enter the shop, the left side queue was for parcel and the right side queue was for having it there. They are processing quite fast. The shop doesn't look very cozy and looks very average or even below.

But, I liked the biriyani and the mutton very much, it was really good. For me, it looked like they had created a niche by providing this in the early morning and they limited the supply similar to the Mi flash sales which created more curiosity and in-turn more demand. The word of mouth spread very fast and I could see a lot of bike travellers and families over there. 

We also had the Paya Soup (Mutton Leg Soup). They had the options for having it with/without the leg piece. The raita/salad was served in a separate place within the shop. The soup, chicken curry, white rice etc. were sold separately within the shop. Not sure, if that's part of Anand or given the space for rent separately. 

Overall, a nice experience in having some tasty biriyani early in the morning (btw, I just had a half biriyani from there and took 2 biriyanis parcel). This can be useful, if someone is coming over from our hometown to Bangalore and if they wanted to try out something different.

In Kerala, the young generation is having quite a good amount of disposable income and they are looking for varieties - This idea can be utilized. Wagamon kind of places, wherein people are going for a trip on bikes and cars or even a place like Kumarakom, where a lot of tourism is there, people can start something like this - Creating a niche and limiting the supply to create the demand and rest will be taken care by the social media and word of mouth. But as always, food is a very risky business!!!

Role of Product Management in India GICs

I got an opportunity to attend a session on the roles of the Product Management in India Global In-house Centers (GIC) on March 8, 2018 at Bangalore. The event was organized by Zinnov at the Citrix campus in Ulsoor Road.

Fun Fact – The moment I am hearing about Citrix, a few things will come to my mind. 3-4 of my friends are working there now and 3-4 were working earlier (both cases, across the globe including UK and USA). And in one of our recent deployments, we were using the Citrix clients to connect to our central servers from our remote locations. But more importantly, there is another case. When I was in Huawei, back in 2006 – one of my junior went for an interview at Citrix. Almost everyone from Huawei used to join Cisco, Juniper, Brocade, Citrix, NSN, Lucent etc. that time. So this gentleman went for the interview and got selected over there. In the HR round, he asked for a 100% hike. To his (in fact all of our as well) surprise, the HR came back saying, they won’t be able to give that amount. The reason is that, it may require the approval from 2 of their VPs and the HR need to specify why they are going beyond the normal band for this candidate. So they told they are giving 200% hike, so that it will be within their band. 

Note – Not sure, how much is true in the above case. At least this is what all of us at that time heard.

Background – Zinnov did some detailed study/analysis/data collection on the above mentioned topic and they had a lot of interviewing sessions with some of the major GICs in India. If I am not wrong, this is the link regarding the same. Zinnov hosted this event with the co-operation from Citrix and the event was attended by ~50 PMs in and around Bangalore.

There were 2 sessions – One was presented by one of the representative from Zinnov, majorly regarding the data analysis which they did. That was informative and below is some of the areas which they touched upon. Number of GICs which are having a PM role in India is very less and the number of PMs in the entire industry is even lower. There is a transition happening in the way, PM reporting structure in the company. Earlier it was under the VP, Technology and now it’s a separate division, parallel to the engineering. There is a transition from the old age PMs to the new age PMs. The transition includes SaaSification, Data Analytics etc. Also the major activities performed by the PMs in Indian GICs are managing the product roadmaps, Engineering Requirements, Marketing Plans, Presentations and Demos, Helping in reducing the turnaround time for the clarifications from engineering, supporting the sales/support teams, conceptualizing new ideas, working with the UX/Engineering/Business teams simultaneously etc.

The second session was given by Abhilash Verma, Senior Director Product Management at Citrix. This was one of the best presentations I attended in my whole life. I was just analyzing what was so good in his talk: - He was not talking the best vocabulary; he was not having the fanciest slides. But what he talked for that 1.5+ hours was connecting so well to his audience. Each and every one in that room (or at least a majority of us) was correlating themselves and 90% of the statements were our own incidents. He connected so well to the other PMs in the room. His content was brilliant and was having a smooth and wonderful flow and is having a pleasing personality.

Some of the pointers which I could recollect are given below – This includes the lessons from my current director as well.

• Almost all the GICs in India are doing more or less the same job as part of the Product Management role. This includes working closely with the huge engineering base in India, representing the customer, playing the liaison role between engineering, customer and business, maintaining the product road map, providing the user stories (agile) or the requirement documents, detailing the use cases and the user scenarios, identifying new business opportunities, making the life of the customer easy etc.
• India PMs have the advantage of working with the engineering group. Try to leverage that advantage.
• Try to learn each and every area associated to your product.
• Own everything associated to your product.
• It’s okay to have failures. Then only we will learn. Learn from your mistakes.
• PMs should be self-motivated and shall have the passion to make their products world class.
• If someone is forcing you to take a call at 11PM, then you are not fit for the job. It should come within (the sense of ownership).
• Try to engage as much as possible with your head office counterparts, as they are into a lot of customer meetings.
• Always be updated about your customers, market, competition, new entrants etc.
• Build the products for tomorrow, not today.
• We need product leaders and not managers.
• Credibility building across the teams may take some time.
• You should be able to join the dots and arrive at some conclusions fast.
• You should be able to take decisions about your product. It shouldn’t get pass you to the next person.
• You should not be waiting for the instructions. It’s our product, own it to the core.
• Always prepare well and write the required statements before the meetings with engineering.
• It’s common, even if you are not known about the launching of your product.
• Don’t try to sell your product. It’s the sales team’s job. You are trying to venture into someone else’s forte. Always be ready to help them in the sales meetings with the PM pitches.
• Don’t try to educate the Development or QA. It’s their area and they are the best for that job.
• Customer is the key in every business.
• Three teams which are very important for your project, other than the engineering are support, sales and documentation. These three teams are exposed with the customers and always work very closely with them.
• Always make sure that you have the backing up from Engineering, Sales, Support teams.
• Listen the Golden Circle speech by Simon Sinek - Link :- Always think of why, then how and finally what.
• From the product road map management, you need to slowly move towards product strategy.
• Don’t waste any opportunity in meeting and knowing customers well (including trade shows).
• Love the challenges coming your way. If there are no challenges, you are not doing something correct.
• Lastly, but more importantly – you may need to fake your confidence at some stages.

Conclusion - In short, it’s not the usage of any technology or methodology which determines your success as a PM. Everything is boiling down to your passion towards this job, your willingness to do/perform a task and your ownership associated with your product. This is true for each and everything we do. Also, it’s okay to take chances and having failures. Always learn from your failures and have the complete ownership of your product to make it a world class product.

FASTag - It's easy and convenient

What is FASTag - FASTag is an electronic toll collection system in India, operated by the National Highway Authority of India. It employs Radio Frequency Identification technology for making toll payments directly from the prepaid or savings account linked to it.

How to get FASTag for your vehicle - You can buy FASTag online from Paytm Mall. Just search for FASTag in the website and you can see the details as shown below.

You need to fill in your details and make the payment.

What are the procedures involved in getting the FASTag in hand - After paying the required amount, you need to wait 1-2 days and you will receive an SMS stating that, you need to upload the soft copy image of your RC card/RC Book with a link. Open the link in browser and upload the RC image as mentioned. It may take another 1-2 days to have your FASTag account getting activated. Once everything is ready (normally 4-5 days after making the payment), you will receive the FASTag by courier to your mailing address. Since the FASTag is radio active, the cover is generally made of aluminium foil.

Where to place the FASTag - Just follow the instructions, as mentioned in the FASTag parcel. Generally, the sticker will be placed behind the rear view mirror of your vehicle.

How to transfer money to your FASTag account - When you buy the FASTag using your Paytm account, an amount of Rs.150/- will be added to your FASTag account. You can see this transaction in your Paytm wallet transaction history as shown below.

After this initial transaction, you cannot transfer any amount into your FASTag account. Instead you just need to make sure that, there is enough balance available in your Paytm wallet account. Money is getting transferred automatically from your Paytm wallet to FASTag account, as and when you pass through a toll. Every time, there has to be a minimum of Rs. 150 in your FASTag account. (I believe the amount 150 is for cars and depending on the size of the vehicle, this amount varies)

You can see the details of your FASTag transactions in the FASTag transaction history section. Till your first toll transaction, this section will be empty. This section will not be having the transaction related to the first 150 and it will have only toll related information.

Also please make sure that the manage FASTag section is displaying your FASTag as active before your travel 

At the toll plaza, always look for FASTag lane and it's generally very smooth, as good as no stoppage. It was a pleasure for us in our last trip to Yellagiri, as we didn't lose a single minute in THREE + THREE = SIX toll plazas (to and fro)

Happy FASTaging!!!